Po raz pierwszy w epoce nowożytnej opisał go w swoim dziele pt. " Natural history of Norway " Eric Pontoppidan ", w 1752 r, ale pierwsze wzmianki o nim można spotkać u Pilniusza Starszego.Opowiada on o potworze blokującym Cieśninę Gibraltarską płynącym tamtędy statkom.
Dziesiątki opowieści żeglarzy z osiemnastego i dziewiętnastego wieku wzbogaciły i uwiarygodniły istnienie tej niesamowitej istoty.Wielokrotnie miało dochodzić do starć z Krakenem, który zawsze brał górę nad wojowniczymi podróżnikami morskimi i powodować straty w ludziach i sprzęcie, często zatapiając całe okręty.
Z relacji wynika, że bestia grasowała na oceanie Indyjskim, Spokojnym i Atlantyckim.Znanymi osobistościami, którzy donosili o autentyczności występowania bestii byli Frank Bullen, kapitan Reynolds, czy kapitan Jean Magnus Dens.Jeśli chodzi o najnowszy raport w tej sprawie to pochodzi on z roku 1969 od Dennisa Brauna i jego ekipy, którzy ręczą za autentyczność złożonego powiadomienia.
Skandynawskie opowieści o Krakenach najbardziej sugerują zmutowane ośmiornice, które miały osiągać ogromne rozmiary, bo aż półtorej mili długości, a same macki były porównywane do wielkości średnich okrętów.Mitologia Nordycka mówi o przemieszczających się wyspach, które okazywały się później Krakenami i były postrachem wszelakich zwierząt morskich, a płynące statki nie miały najmniejszych szans, bo albo były oplatywane i zatapiane przez tę bestię, albo wpadały w wir, który ona wytwarzała.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz