Moje podróże astralne cz. II

Drodzy państwo tak jak zapowiedziałem, podzielę się z wami kolejnymi opisami swoich przeżyć poza ciałem fizycznym. Odpowiem również na pytania, odniosę się do wybranych komentarzy, które pojawiły do części I.

Zacznę od tego, że wyjść z ciała miałem dość sporo. Schematy ich były przeróżne, poczynając od tego, że pierwotnie jakaś nieznana siła wyciągała mnie z ciała, a ja byłem przepełniony ogromnym strachem i lękiem, poprzez gdy wołałem do tej siły podekscytowany „ wyciągaj mnie z ciała maleńka ! „ , po stany, gdzie wychodziłem sam, odczuwając spokój. Czasami całość przygody ograniczała się do mojego pokoju, czasami domu, a innymi razy przenosiła się poza jego mury, jeszcze kiedy indziej byłem w różnych znanych, nieznanych mi miejscach. Bywały i podróże w inne płaszczyzny egzystencji, w kosmos, w wymiary równoległe. Część przeżyć była przyjemna, inna wręcz przeciwnie, a innych znowu nie pamiętam, poza tym, że posiadam jedynie świadomość, że znów odbyłem podróż.

Proszę państwa o cierpliwość, gdyż wszystkiego na raz nie opisze, bo być może nawet z tego by powstała książka, którą w przyszłości na ten temat być może wydam. Tymczasem będę publikował na blogu kolejne opisy swoich podróży poza ciało fizyczne, które są przeróżne. Będę starał się w miarę chronologicznie dawać opisy, lecz niekoniecznie zawsze to tak dokładnie będzie wychodziło, ponieważ mało z nich zapisywałem.

Tak więc przejdźmy do incydentów, którymi teraz chciałbym się podzielić. To były jeszcze początki, kiedy za bardzo nie rozumiałem z czym mam do czynienia. Działo to się zazwyczaj nocą, gdy leżałem w łóżku. Nieznana siła próbowała mnie wyciągnąć z ciała, a ja się z nią szamotałem, wyrywałem, walczyłem, czując wyraźnie jej cielesność. Ona nie dawała za wygraną i toczyła ze mną bój, ciągle próbując mnie wyciągnąć z tego ciała i udawało to się jej, ale zaledwie trochę ponad ciało, może jakieś 20 – 30 cm, a ja wyrywałem się jej i wracałem znów do ciała fizycznego, lecz ona potrafiła w ciągu jednej nocy wrócić dwa, trzy razy. Podczas tych zajść odczuwałem ogromny strach, lęk, a zarazem determinacje do walki, bo myślałem, że to śmierć przyszła mnie zabrać i że za chwilę mogę umrzeć, a ja tak bardzo chciałem nadal żyć. Takich przeżyć jak w powyższym opisie miałem w życiu nie mało, ale nie potrafię określić, czy było to kilkanaście razy, czy więcej.

Niebawem opiszę następne przeżycia. Jeszcze raz podkreślam, że  przeżyć miałem dość sporo i to różnych, także opisy będą różne. To tak apropo pojawiających się komentarzy sugerujących, czy pytających się, czy moje wszystkie przeżycia wyglądały tak samo, czy da się je opisać w jeden charakterystyczny sposób.

Jeśli już jesteśmy przy komentarzach, które pojawiły się do poprzedniej części to tutaj odpowiem na wybrane z nich. Komentarze pojawiały się głównie w grupach na facebooku, gdzie zamieściłem materiał, ale także pisaliście państwo na priv.

Zacznijmy od tego, że nie jestem specjalistą, ekspertem od OOBE, a osobą, która ma doświadczenie w odbywaniu podróży poza ciało i co najwyżej na czas obecny znawcą tematyki. Jednak nie potrafię tego stanu osiągać za każdym razem na zawołanie, kontrolować go, a tym bardziej odpowiedzieć na wszystkie pytania od a do z związanych z zagadnieniem. Nie jestem również przewodnikiem, nauczycielem OOBE. Ja będę się z państwem dzielił swoimi przeżyciami, opowiadał jak to odczuwałem, co się działo i w tym kontekście mogę odpowiadać na wasze pytania.

Oto wybrane wpisy, pytania, które przyciągnęły moja uwagę :

1. Zastanawiające jest dla mnie to, że miałeś uczucie otwierania powiek. Jeśli opuszczamy ciało to nie mamy ciała fizycznego 

Jest wtedy ciało astralne. Miewałem też bóle fizyczne. Istnieje koncepcja mówiąca, że to nie są światy nie fizyczne, a inne przestrzenie fizyczne. Tą koncepcje głosi np. słynna dr. Danuta Rutkowska Adamska. A może to nie jest takie oczywiste i istnieją zarówno jedne światy jak i te drugie przestrzenie. Wszechświat ( y ) są tak naprawdę nie takie proste, a dość skomplikowanie złożone. Nie wiem jak jest dokładnie. Ja będę opisywał swoje przeżycia, jak ja to czułem, odbierałem.

2. Czy widzisz swoje ciało materialne z pozycji unoszącego się ciała astralnego?

Najczęściej nie, bo albo unoszę się plecami do ciała fizycznego, albo od razu przenoszę się w inne miejsce.

- Czyli nie masz pewności że twoje materialne ciało leży sobie nadal na łóżku?

Chociaż go nie widzę to mam przekonanie, że moje ciało fizyczne leży na łóżku, a ja duszą jestem poza jego obrębem, czuję to.

3. Czy nie jest tak, że w trakcie tych snów jakieś elementy otaczającej rzeczywistości różnią się od tej realnej?

W niektórych podróżach owszem jest tak, że jakieś elementy miejsc w których jestem różnią się od tych, które znam na co dzień. To są podróże do innych wymiarów równoległych. Przykładowo w jednej z podroży wszystko było takie same tylko z tym, że miałem przybudowany garaż do domu, którego nie mam w swoim wymiarze.

4. Masz niesamowity dar do przeżywania takich sytuacji. Niektórzy chcieliby to przeżyć a nie potrafią. Z pewnością jest Ci to dane w jakimś celu. Może do przekazywania ważnych informacji ze świata duchowego ? Czy podczas tych podróży spotykałeś jakieś postacie ??

Nie lubię / unikam określenia „dar” chociaż wiem, że tak to można odbierać. Preferuje raczej mówienie o tym jako czymś dostępnym dla każdego człowieka. Według mnie każdy może tego doświadczać, tylko nie każdy ma wyrobioną w sobie tę umiejętność. Podobne stanowisko mam np. do jasnowidzenia, czy innych umiejętności parapsychicznych. Co prawda niektórzy chcieliby posiadać te umiejętności, ale pomimo usilnych prób nic z tego im nie wychodzi. Może to się ma tym, że na każdego przyjdzie odpowiednia pora, tylko trzeba dojść do odpowiedniego poziomu rozwoju duchowego. Jeśli chodzi o postacie to tak, spotkałem różne postacie, ale o tym będzie w innych moich publikacjach w tym temacie.

5. Chętnie poczytam, sama też podróżuje w astralu :) teraz już nie mam w sobie strachu tak jak na początku. Mam pytanie. Czy pomieszczenia widzisz w ciemności? Tzn. w takim stanie w jakim są faktycznie, czy są oświetlone mimo wyłączonych lamp?

Rewelacyjne pytanie, którego nikt jeszcze nie zadał, a co osobiście mnie mocno intryguje. Podróże odbywam najczęściej w nocy, gdy są wszystkie światła pogaszone, a jednak widzę co się dzieje - tak jakby w półmroku, ze średnim oświetleniem. Potem wracam do ciała, a tu całkowicie ciemno. Najwyraźniej tak się widzi oczyma duszy

Proszę państwa na koniec przypomnę, że nie mam zamiaru nikogo do niczego na siłę przekonywać i jeśli komuś jest łatwiej to potraktujcie to jako opisy, moich snów, bo możecie mieć racje i to mogą być jedynie sny. Nie udowodnię na czas teraźniejszy, że tak nie jest. Ja będę opisywał jak ja to przeżywam, odczuwam, a wy macie prawo do własnego zdania w tym temacie. Jednocześnie informuje, że chętnie odpowiem na wybrane pytania, które zwrócą moją szczególna uwagę.

Opracował Piotr Gadaj

                                                                    grafika z google jako dodatek